قلعه کیقباد هرنج در فاصله ۳ کیلومتری شمال غربی روستای هرنج طالقان بر فراز کوه قرار دارد و در ارتفاع ۲۹۰۰ متری از سطح دریا بر فراز کوه ساخته شده است. قلعه کیقباد مربوط به سده ۴و۵ هجری قمری است و در روستای هرنج از شهرستان طالقان واقع شده است. این اثر در تاریخ ۱۲ بهمن سال ۱۳۸۱ با شماره ثبت ۷۰۸۰ به‌عنوان یکی از آثار تاریخی ایران به ثبت ملی رسیده است. سابقه ساخت قلعه کیقباد به دوره اسماعیلیه می‌رسد. اسماعیلیه یا باطنیه فرقه‌ای از شیعه امامیه است. آن‌ها در میان اهل سنت به «باطنیان» مشهور هستند و شیعه هفت امامی هتل مرکزی ایران تهران نیز نامیده می‌شوند. قلعه کیقباد هرنج یادگاری از دوره اسماعیلیه است که در طالقان برجای مانده است. از این قلعه تاکنون جز بقایای دیوارهایی از ملات ساروج چیزی برجای نمانده است. اسماعیلیان قلعه‌های خود را با اهداف خاص می‌ساختند. دژهای اسماعیلی به آسانی قابل دفاع نبودند، اما موقعیت سوق‌الجیشی داشتند. قلاع مذکور در مکان‌های دورافتاده برپا می‌شدند تا از دشمنان فراوانی که دائما آن‌ها را مورد حمله قرار می‌دادند، دور باشند و با اطمینان بتوانند مبارزات و حملات خود را سازمان‌دهی کنند. قلاع اسماعیلیه از پشتیبانی خوبی نسبت به هم در وقوع حملات دشمن (بر علیه حکومت عباسیان) برخوردار بودند و یک نظام ارتباطی کارآمد را داشتند. جمع‌آوری و ذخیره‌سازی آب در قلعه‌ها در هتل حافظ تهران راس امور قرار داشت. اسماعیلیان این مهم را در قلاع خود با شیوه‌های پیشرفته آب‌رسانی مثل ایجاد آب‌انبار یا چاه در صخره‌ها حل می‌کردند. قلعه کیقباد نیز این خصوصیات را داشته است. مکان قلعه در جایی انتخاب شده بود که از لحاظ آب‌رسانی خودکفا بود. کشت غله به منظور تامین ذخیره غذایی در اطراف قلعه صورت می‌گرفت.
آسیاب آبی رباط کریم از نظر معماری و وسعت از بی‌نظیرترین آسیاب‌های تهران است. فضای داخل آسیاب شامل دو اتاق یا انباری و درگاه ورودی هتل اورین با دیوارهای آجری است. در گذشته آب شهری در زمین‌های منطقه وارد مجرایی با ارتفاع ۲۵ سانتی‌متر می‌شد و به این ترتیب، چرخ آسیاب را به حرکت در می‌آورد. این آسیاب از آهک، گچ، آجر، ساروج و گل ساخته شده و قدمت آن به دوران قاجار می‌رسد.پل بازارک روی رودخانه فصلی سیاب در مسیر راه ارتباطی رباط کریم به ساوه احداث شده است. این پل به‌صورت سه چشمه طاق شامل یک دهانه بزرگ و دهانه کوچک‌تر در دو طرف طراحی شده است. این پل در زمان قاجار بنا شده و در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل در زمان جاری شدن آب رودخانه سیاب، تنها راه ارتباطی بین کاروانسرای حاج کمال واقع در رباط کریم و قلعه سنگی در غرب و راه ارتباطی به ساوه بود.انبارهای یخی برای تهیه هتل مرکزی تهران یخ در فصول بهار و تابستان به‌صورت مخروطی شکل همانند یک کله قند از خشت و گل با ارتفاع ۷ تا ۶ متر ساخته شده است. در رباط کریم برای تامین یخ این منطقه و کاروانیان ۳ انبار یخی در فواصل مختلف وجود داشت که در اصطلاح محلی به یخچال معروف بودند. تا ۳۰ سال پیش از این انبارها همچنان استفاده می‌شده است. در دوران زندیه و قاجاریه ساخت این انبارهای یخی در ایران رواج یافت.
کاروانسرای سنگی، کهن‌ترین کاروانسرای فلات ایران در نزدیکی رباط کریم است. دیوار ضخیم کاروانسرای رباط کریم ارتفاعی معادل دو برابر ارتفاع ساختمان‌هایی را دارد که در داخل کاروانسرا قرار دارند. معماری این کاروانسرا شبیه به معماری مسجد جامع ساوه است. تنها اختلاف مسجد جامع ساوه با کاروانسرای رباط کریم این است که در کاروانسرای سنگی فضای خالی گوشه‌ها را با اتاق‌های گنبد داری پر کرده‌اند. این کاروانسرا که طرحی ساده دارد، شامل چندین اتاق است به درب‌های آن‌ها به سوی حیاط مرکزی گشوده می‌شود. در سه طرف حیاط مرکزی رزرو هتل الیان تهران سه ایوان وجود دارد که عرض این ایوان‌ها حدود پنج متر است. در دوران صفوی تغییرات جزیی روی این کاروانسرا انجام شده است.کاروانسرای حاج کمال از نوع دو ایوانی و دارای فاهای ورودی، حیاط، اتاق‌های متعدد و اصطبل است. این کاروانسرا در دوران فتحعلی شاه قاجار توسط فرد خیری به نام حاج کمال ساخته شده و برای استفاده مسافران وقف شده است و دارای دو کتیبه است که روی یکی از آن‌ها تاریخ ۱۲۴۰ قمری و نام بانی، آقا کمال حک شده است. این کاروانسرا به سبک دو ایوانی ساخته شده و ورودی هتل تابان تهران آن از ایوان غربی است. از ایوان شرقی نیز به‌عنوان شاه نشین استفاده می‌شد. کوره‌های ذوب فلز کشف شده در این کاروانسرا گواه بر آن است که به‌عنوان ضرابخانه نیز کاربری داشت. این کاروانسرا در اداره کل میراث فرهنگی استان تهران به ثبت رسیده است.
موزه هنرهای دینی امام علی دارای ۴ طبقه است. . تاسیسات، نمازخانه، مخازن موزه و انبارها در طبقه زیرین همکف قرار گرفته است. کافه گالری و واحد اداری موزه در طبقه همکف قرار دارد، هچنین این طبقه دارای نمایشگاه‌های ادواری بوده که به هتل مینا تهران عنوان مثال، اصل پرده کعبه که به ایران هدیه داده شده در این بخش به نمایش در آمده است. در طبقه اول تابلوهای نقاشی معاصر و در طبقه دوم آثار خوشنویسی قرار دارد؛ سالن اجتماعات یا سرسرای نور نیز با ظرفیت حدود ۱۰۰ نفر پذیرای همایش‌های هنری، نشست‌های تخصصی، مراسم افتتاحیه و برنامه‌های مشابه است. از ویژگی‌های موزه اختصاص ۱۴۰۰ متر فضا به گالری جهت برپایی نمایشگاه‌های هنرمندان و آثار شاخص هنری است. گالری‌های موزه در ۳ طبقه با گنجایش، ظرفیت، و معماری متفاوت برای آثار هنری طراحی شده است. این نوع طراحی فضایی را فراهم می‌آورد تا گالری‌ها هم به‌صورت نمایشگاه‌های یکپارچه و هم به‌صورت مستقل در هر طبقه برای هر کاربرد داشته باشد. باغ و عمارت سپهسالار به جهت معماری و زیبایی خاصی که داشت، همواره مورد توجه دربار بوده و علاوه بر پذیرایی از میهمانان داخلی، رزرو هتل مینا تهران از میهمانان خارجی نیز در آنجا پذیرایی صورت می‌گرفت. عمارت بهارستان تا انقلاب مشروطه و تشکیل مجلس شورای ملی در اختیار دربار بود. هنگامی که فرمان مشروطیت از طرف مظفرالدین شاه صادر شد، مورخان و منجمان و شاعران جمع شده و کلمه «عدل مظفر» را برای تاریخ تاسیس مجلس(۱۳۲۴.ق) تهیه کردند.
ساختمان کنونی بهارستان در منطقه‌ای قرار دارد که حدود ۲۰۰ سال قبل، باغ‌های نگارستان، بهارستان و نظامیه در آنجا وجود داشته است. هتل ساسان تهران خیابان شریعتی باغ‌های این مجموعه که از دوره فتحعلی شاه باقی مانده‌اند، تحت تملک محمدحسن‌خان سردار ایروانی بود که آن‌ها را به علیخان حاجب‌الدوله مقدم مراغه‌ای فروخت. علیخان این باغ را گرو گذاشت و چون بدهی‌های خود را پرداخت نکرد، باغ به میرزا حسین‌خان قزوینی (مشیرالدوله سپهسالار اعظم) فروخته شد. ساختمانی را که امروزه به‌عنوان ساختمان مشروطه (موزه مجلس) یا مجلس شورای ملی می‌شناسیم، در واقع کاخ میرزا حسین‌خان سپهسالار بوده که در سال ۱۲۹۵ هجری هتل الیان تهران قمری، توسط مهندس بنام ایرانی میرزا مهدی‌خان شقاقی ملقب به «ممتحن‌الدوله» و به دستور شخص سپهسالار، طراحی و ساخته شد.